033 DRRIC Bijbelse Artikelen: ‘Wat moeten wij doen, mannenbroeders?’
033 DRRIC Bijbelse Artikelen ‘Wat moeten wij doen, mannenbroeders?’ 06-06-2025
Handelingen 2:37-38
37. En toen zij dit hoorden, werden zij diep in het hart geraakt en zeiden tegen Petrus en de andere apostelen: Wat moeten wij doen, mannenbroeders?
38. En Petrus zei tegen hen: Bekeer u en laat ieder van u gedoopt worden in de Naam van Jezus Christus, tot vergeving van de zonden; en u zult de gave van de Heilige Geest ontvangen.
Hallo lezer,
We hebben zojuist Handelingen 2:37–38 gelezen. Als u de tijd heeft, is het zeker de moeite waard om het hele hoofdstuk te lezen. Er gebeuren indrukwekkende dingen. Want we zien dat de discipelen samen zijn gekomen op het Pinksterfeest. Zij zijn eensgezind bijeen. Plotseling klinkt er een geluid als een geweldige windvlaag en aan hen werden tongen als van vuur gezien, die zich verbeelden, en het zat op ieder van hen. Zij worden vervuld met de Heilige Geest en beginnen in andere talen te spreken.
Veel Joden uit allerlei landen zijn in Jeruzalem en horen in hun eigen taal spreken over de grote daden van God. Sommigen zijn verbaasd, anderen spotten.
Petrus staat op en legt uit dat dit geen dronkenschap is, maar de vervulling van de profetie van Joël. God stort Zijn Geest uit op alle mensen. Hij spreekt vervolgens over Jezus: door God bevestigd met tekenen, gekruisigd door mensen, maar door God opgewekt. Jezus is nu verhoogd en heeft de Geest uitgestort. Dan zegt Petrus krachtig in Handelingen 2:36: ‘Laat dan heel het huis van Israël zeker weten dat God Hem tot een Heere en Christus gemaakt heeft, namelijk deze Jezus, Die u gekruisigd hebt.’
Zo komen wij bij onze kerntekst aan van handeling 2:37-38 en denken na over de zin: ‘Wat moeten wij doen, mannenbroeders?’
De mensen in Jeruzalem werden diep geraakt toen Petrus het Woord bracht. Wat zij hoorden, was geen menselijke overreding, maar een prediking gedragen door de kracht van de Heilige Geest. Daarmee werd vervuld wat Jezus eerder had gezegd: dat de Heilige Geest zou komen om te overtuigen van zonde, gerechtigheid en oordeel, en dat Hij niet vanuit Zichzelf zou spreken, maar alles zou verkondigen wat Hij van Christus heeft gehoord (Johannes 16). Gods Geest wijst ons op Christus, het levende Woord, en maakt dat Woord levend in ons hart.
Gods Geest werkt nog steeds door het Woord, dat krachtig en levend is, net als op het Pinksterfeest: Want ‘Jezus Christus is gisteren en heden Dezelfde en tot in eeuwigheid’ (Hebreeën 13:8). Daarom is het van levensbelang om dat Woord niet alleen te horen, maar het ook ter harte te nemen. Want het is door het Woord dat God spreekt en harten opent. En waar het Woord binnenkomt, klinkt als vanzelf die ene vraag: “Wat moet ik doen?”
Het is een indringende vraag die klinkt uit de mond van mensen die diep geraakt zijn door het Woord. De prediking van Petrus op het Pinksterfeest was krachtig. Hij liet zien hoe de profetieën in vervulling waren gegaan: Jezus, gekruisigd door mensen, is door God tot Heere en Messias gemaakt. Zijn dood en opstanding waren geen toeval, maar Gods reddingsplan.
Want in Handelingen 2:37 lezen we: “Zij werden diep in het hart geraakt.” Dat is geen oppervlakkige emotie, maar een doorboring van binnen. Het Griekse woord dat hier gebruikt wordt, κατενύγησαν (katenygēsan) betekent letterlijk: doorstoken. Niet de menselijke stem, maar het Woord van God, gedragen door de Geest, drong diep door. Zoals Hebreeën 4:12 zegt: ‘Want het Woord van God is levend en krachtig en scherper dan enig tweesnijdend zwaard, en het dringt door tot op de scheiding van ziel en geest, van gewrichten en merg, en het oordeelt de overleggingen en gedachten van het hart.’
Dan volgt die oprechte, zoekende vraag: “Wat moeten wij doen?” Het is de natuurlijke reactie van een hart dat is opengebroken door het Woord. De mensen richtten zich niet alleen tot Petrus, maar tot alle apostelen. Dat onderstreept hun eenheid. Zij spraken met gezag, als ooggetuigen van Jezus' leven, dood en opstanding. Zij vormden het fundament van de gemeente, met Christus als de hoeksteen (Efeze 2:20).
Maar ook vandaag werkt de Heilige Geest door datzelfde Woord. Hij overtuigt van zonde, gerechtigheid en oordeel. Hij opent harten. Hij stelt ons dezelfde vraag: hoe reageren wij?
Heb jij die overtuiging van zonde gekend? Heb jij de stem van God gehoord, die zegt: “Keer je om”? Heb jij je werkelijk bekeerd en leef je in het besef dat je vergeving ontvangen hebt en vervuld bent met de Heilige Geest?
Petrus antwoordt met wat hij zelf van Jezus had geleerd: “Bekeer u, en laat ieder van u gedoopt worden in de Naam van Jezus Christus, tot vergeving van de zonden; en u zult de gave van de Heilige Geest ontvangen” (Handelingen 2:38).
Die oproep geldt nog steeds. Bekering is geen religieuze plicht of een emotionele beslissing, maar een innerlijke omkeer, een werk van God in het hart van de mens. Het betekent dat je je rug keert naar de zonde en je hart opent naar God. Het betekent loslaten van je eigen weg en vertrouwen op de weg die Christus voor je gegaan is.
In het Grieks klinkt het woord metanoia – bekering – wat letterlijk wijst op een verandering van denken, een omkeer van richting. Het is alsof je op een doodlopende weg loopt, het beseft en je omdraait. Dat is de beweging van genade: weg van jezelf, naar Christus toe.
De woorden van Petrus raakten diep. En het bleef niet bij emotie. Op die dag kwamen drieduizend mensen tot bekering. Ze keerden zich af van hun oude leven en keerden zich toe naar God. Want als het Woord, gedragen door de Geest, het hart raakt, blijft het niet zonder vrucht. Wat toen gebeurde, gebeurt nog steeds: Gods Geest werkt door het Woord. Hij opent harten, overtuigt van zonde en leidt tot een nieuw leven. En Zijn belofte blijft: vergeving, vernieuwing en de gave van de Heilige Geest.
Wat doe jij met die roep? Stel de vraag niet uit. Als het Woord je hart raakt, buig dan je knieën. Vraag aan God: “Heere, wat wilt U dat ik doen zal? (Handelingen 9:6) Keer terug naar God. Vertrouw op Jezus. Laat je behouden.